Hiçbir lif kaybolmaz! Polyester-pamuk karışımları için yenilikçi geri dönüşüm süreci

Hiçbir lif kaybolmaz! Polyester-pamuk karışımları için yenilikçi geri dönüşüm süreci Polyester elyaf, yıllık yaklaşık 60 milyon ton üretimiyle dünyada en yaygın kullanılan tekstil elyafıdır. Polyester elyaflar biyolojik olarak parçalanamaz ve çevreye zararlıdır. Özellikle pamuk ve polyester karışımları gibi karışımlı kumaşların endüstriyel olarak ayrıştırılması ve geri dönüştürülmesi zordur. Bu nedenle polyesterin geri dönüştürülmesi, özellikle polyester liflerinin pamuk liflerinden herhangi bir lifi kaybetmeden ayrılması sürecinde büyük bir zorluktur. Geleneksel geri dönüşüm yöntemleri genellikle plastik bileşenin korunmasına öncelik verir ve bu da pamuk liflerinin kaybına neden olur. Ancak bu geri dönüşüm yöntemleri maliyetli ve karmaşıktır ve metal katalizörleri kullanarak toksik olabilecek ve süreci kirletebilecek metal atıklar üretir.

Kopenhag Üniversitesi yeşil ve yenilikçi bir çözüm icat etti. Bu işlem sırasında amonyum karbonat olarak da bilinen hartshorn tuzu amonyak, karbondioksit ve suya parçalanabiliyor. Amonyak ve karbondioksit kombinasyonu bir katalizör görevi görerek pamuk liflerini korurken polyesteri parçalayan seçici bir depolimerizasyon reaksiyonunu tetikler. Amonyak tek başına kullanıldığında zehirli iken karbondioksitle birleştiğinde çevre dostu ve güvenli hale geliyor. İlgili kimyasalların hafif doğası nedeniyle pamuk lifleri sağlam ve mükemmel durumdadır.

Daha önce aynı araştırma grubu, karbondioksitin poliamidleri hiçbir iz bırakmadan parçalamak için bir katalizör görevi görebileceğini de göstermişti. Bu keşif onlara amonyum karbonatın kullanımlarını keşfetmeye devam etme konusunda ilham verdi. Basit tarifleri başarılı sonuçlar verdiğinde araştırmacılar hoş bir sürpriz yaşadılar. Polyester bir giysiyi küçük parçalara ayırıp bir kaba koyuyorlar. Daha sonra az miktarda yumuşak solvent ve ardından amonyum karbonat ilave edildi, 160°C'ye ısıtıldı ve 24 saat bekletildi. Sonuç olarak sıvıdaki plastik ve pamuk lifleri ayrı katmanlara yerleşir. Bunun nispeten basit ve ekonomik bir süreç olduğu söylenebilir. Yöntem şu ana kadar yalnızca laboratuvar düzeyinde test edilmiş olsa da araştırmacılar, yöntemin ölçeklenebilirliğini gösterdiler ve yöntemi endüstriyel ölçekte kullanmayı denemek için diğer şirketlerle temas halindeler.